Na lang onderhandelen hebben de topministers van de federale regering een begrotingsakkoord bereikt. De regering zal het begrotingstekort tegen eind volgend jaar met 1,75 miljard verminderen.

Het voornaamste punt van onderhandeling de voorbije dagen was de verhoging van de minimumpensioenen. Bij haar aantreden had de regering beloofd dat die tegen 2024 zouden stijgen naar 1.500 euro per maand, maar door opeenvolgende indexeringen is dat bedrag al een tijdje bereikt. Daarom wilde De Croo de laatste schijf van de verhoging, die gepland stond voor volgend jaar, schrappen.

De Franstalige socialisten en de groenen pikten het echter niet dat de regering daarop zou beknibbelen. Het compromis is uiteindelijk dat twee derde van de geplande verhoging behouden blijft. “Er komt een beperkte besparing, maar dat gaat maar om een verlies van enkele euro’s per maand”, zegt vicepremier Petra De Sutter (Groen).

Bij vzw Al-arm zijn we heel teleurgesteld met deze beslissing, en kunnen we ons volledig vinden in de reactie van het ‘Netwerk tegen Armoede’:

“Het begrotingsakkoord is daarmee uitgedraaid op besparingen op de kap van mensen met de laagste inkomens. De federale regering breekt hiermee haar belofte om de laagste inkomens boven de armoedegrens te brengen. Ook zal er strenger toegekeken worden op tijdelijke werkloosheid. Dat kan het ‘Netwerk tegen Armoede’ niet aanvaarden in een welvarend land als België. De opeenvolgende crisissen en stijgende kosten voor basisbehoeften, wonen en energie zorgen ervoor dat het water nog meer aan de lippen staat van kwetsbare mensen. Het tast hun koopkracht enorm aan en ze dreigen zo volledig kopje-onder te gaan.

De volgende generatie kinderen in armoede wordt nu gecreëerd!

Zoals het er nu naar uitziet, creëert onze regering zelf de volgende generatie kinderen die in armoede en uitsluiting opgroeien met het huidige begrotingsakkoord. Bezuinigingen zijn inderdaad nodig op de federale begroting. Maar één ding weten we zeker. Mensen dieper in armoede duwen kost onze samenleving het tienvoud op middellange termijn. Uithuiszettingen, maatschappelijk werk, aanvullende steun via het OCMW, gezondheidsongelijkheid, het missen van leer- en ontwikkelingskansen bij kinderen … zijn ethisch onaanvaardbaar én getuigen ook van economisch kortzichtig beleid. Op lange termijn zullen de maatschappelijke kosten van deze beslissingen veel hoger zijn dan de huidige besparingen. Er is dringend nood aan structurele armoedebestrijding, een sociaal rechtvaardige klimaattransitie én gezonde publieke financiën. Het principe dat iedereen rechtvaardig en naar eigen vermogen bijdraagt, moet daarin centraal staan. Wie meer heeft, kan ook meer bijdragen. Armoede bestrijden creëert meer welzijn voor iedereen.”

Netwerk Tegen Armoede